Depawali Festival is Known as
Garuwasi Pabni in Rajbanshi language. It is celebrated among the people of
Rajbanshi Community on the day of Kartik Chaturdashi by worshiping Goddess
Laxmi and God Kuber. They celebrate this festival by collecting the Jute stick
and making tripod (Tekthi) out of that and a torch (Hukka Hukki) . Those tipods
made up of jute canes are used to hold lighted clay lamps (Dhifa ) during
evening time before beginning the Laxmi puja. The Rajbanshi peoples visit their
farmland during evening time where they builds a temporary Jute canes temple
and keeps five horse made up of a type of aquatic plant named Kuiliya inside
that temple. Rajbanshi peoples believe that the resemblances of horse is of God
Gram Devata who visits the villages of Rajbanshi people and protects them from
every type of evil powers and unforeseen diseases. In that temple the following
Gods are prayed : Gram Devata, Lakhi Mata, Kali Mata, Tangwa tangwani, Syhal
Thakur, Madan Thakur, Hulman, Shiva Bhagwan. Some Rajbanshi peoples offers
Ganja (Narcotics ), Wine etc. for the lord Shiva in their farmland. They also
offers Duck eggs in the farmland, cow shed and also offers colcasia (kachu)
plant in the farmland. During that eve they also through mustard dust (Khaila)
and Dried leaves of Citrus plant (Makash) after crushing it into powder. They
lighten the way with Jute canes and they believe that the insects and pests
will be attracted towards the light and will minimize the harm to the crops.
They also chants a prayer slogan ----- Huka le re huki le.... Dado dadi ulile,
बरधनी / नन्दसि
बरधनी / नन्दसि ।
बरधनी मोर रसियानी वरधना नि बुझे वात
बासमतीर खिर छरिये खाय उस्ना चौलेर भात
बासमतीर खिर छरिये खाय उस्ना चौलेर भात
नन्दसि नन्देर मरद बरधनिक भुलवा चाय
बारित अप्नार कदमा सरे कुम्ह्रार ताय बेराय
बारित अप्नार कदमा सरे कुम्ह्रार ताय बेराय
दाल भात भाजी बरधनी सवदिन केतेक खाय
कोयदिन रस्सा कोयदिन काञ्जीत जिभा ललचाय
कोयदिन रस्सा कोयदिन काञ्जीत जिभा ललचाय
लालच नि भाल नन्दसि बंशित माछ मारालजाय
जिभार लालचत खपात आगिन लाग्ले कि उपाय
जिभार लालचत खपात आगिन लाग्ले कि उपाय
मरद जात भमरा जानेर करे कायँ परवाय
फूलत भुलत हुलगुलत नि मरबाव डराय
फूलत भुलत हुलगुलत नि मरबाव डराय
ननद हामार सोझो सैतान सोझुवाय बुझे बात
थप्काय ना ते मरुवा पोरोक वहि सैतानेर हात
थप्काय ना ते मरुवा पोरोक वहि सैतानेर हात
भोल भोल बुझागेल बरधनी छरी दी इला गप
बरधनी नन्दसिर नाता मजाक होल इला सप
बरधनी नन्दसिर नाता मजाक होल इला सप
हामाव जानि गुरुभेदी नन्दसिलार बात किरङ
मन जाँचुवार ताने हामार हय इला बात हिरङ
मन जाँचुवार ताने हामार हय इला बात हिरङ
होक वा ना होक जेहोक तम्हाँ हामार बिचत रोह्क
ननदक ना सुनायदन तम्हाँर दिल जे कोहोक
ननदक ना सुनायदन तम्हाँर दिल जे कोहोक
कुम्ह्रा कद्दुत मन ना दौराय कदमा ते माजा हय
घरेर अन पानी बेर्छानी अपनाते आनन्दमय
घरेर अन पानी बेर्छानी अपनाते आनन्दमय
लेखक रवि लाल कोचिल्दा ।
डोमालाल राजवंशी रंगशाला लाई १४ बिगाह जग्गा दाता परिवार सुकुम्बासी
कुनै समय गाउँकै धनी, अथाहा जग्गा जमिन भएको अनि सम्पन्न ब्यक्तिका रुपमा परिचित थिए झापा बिर्तामोडका डोमालाल राजवंशी ।
उनी डोमालाल राजवंशी रंगशालाका जग्गा दाता पनि हुन् । उनका परिवार अहिले सुकुम्बासी भएर दयनीय जीवन बिताइरहेका छन् भन्दा तपाईँलाई पत्यार नलाग्ला । डोमालाल राजवंशीले रंगशाला निमार्णका लागि देवी गुठीका नाममा १४ बिगाहा जग्गा दान दिएका थिए । जग्गा दान दिएकै कारण अहिले त्यो रंगशाला डोमालाल राजवंशी रंगशालाका रुपमा चिनिन्छ । तर तिनै दानवीरका परिवार अहिले सुकुम्बासी भएका छन् ।
बिर्ताबजारदेखि झण्डै एक किलाेिमटर दक्षिण–पश्चिम लस्करै बनिएका सुकुम्बासी बस्तीको बीचमा डोमालालका नाति भिमबहादुर र छविलाल सानो घर बनाएर बसेका छन् । डोमालाल राजवंशीका दुई छोरा गजेन्द्र र दिपेन्द्रको मृत्यु भैसकेको छ । ९० वर्षीया छोरी सम्पती राजवंशी पनि कष्टपूर्ण जीवन बिताइरहेकी छिन् । जसलाई खान लाउन दिने र स्याहार गर्ने कोही छैन । अनि डोमालालका नाति भिमबहादुर र छबिलाल अहिले बिर्तामोडमै भारी बोक्ने भ्यान चलाएर गुजारा चलाइरहेका छन् ।
Chilarai: a brief Introduction
Mahabir Chilarai
is the one and only great warrior and legend of South Asia, who is
equally respected by all the Koch Rajbanshis of India, Nepal, Bangladesh
and Bhutan for his bravery, greatness and contribution. Mahabir
Chilarai was born in 1510 AD in the Koch Royal Family of Kingdom of
Kamatapur, an area presently part of India, Bangladesh, Bhutan and
Nepal.
Chilarai alias Shukladhwaj Rai was the 3rd son of Biswa Singha, who
established the Koch Dynasty in Kamatapur, the erstwhile Kamrup Country.
After the death of Biswa Singha, his 2nd son Naranarayan become the
ruler of Kamata Kingdom and Chilarai was entrusted with the
responsibility of defense and administration of the vast
अर्बको सम्पति दान दिएका डोमालाल राजवंशीका सन्तान सुकुम्बासी
बिर्तामोड ६, माघ / बिर्ताबजारबाट दक्षिण–पश्चिममा डोमालाल राजवंशीले देवीगुठीलाई दान दिएको जग्गाको मूल्य अहिले झण्डै एक अर्ब पुगेको छ । तर, उनै डोमालालका सन्तान भने सुकुम्बासी बनेका छन् ।
डोमालालका दुई छोरा गजेन्द्रसिंह, देवेन्द्रसिंह र छोरी ढापु राजवंशीमध्ये देवेन्द्र पहिल्यै देखि बेपत्ता छन् । गजेन्द्रको पनि मृत्यु भइसकेको छ । गजेन्द्रका दुई छोरा छविलाल र भीमबहादुर हजुरबुबाले गुठीलाई दान दिएकै जग्गामा सुकुम्बासीका रुपमा फुसका छाप्रा बनाएर बसेका छन् । डोमालालका नातिले ज्याला मजदुरी गरेर गुजारा चलाइरहेका छन् ।
छविलाल पाइडल रिक्सा कुदाउँछन् । कहिलेकाहीँ साइडमा मजदुरी समेत गर्छन् । भीमबहादुर पनि ज्याला मजदुरी नै गरेर परिवारको गर्जो टार्छन् । ‘यो सबै हजुरबुबाले गुठीलाई दिएको जग्गा भन्छन्’, माघको चिसोमा आंगभरि कपडासमेत नलगाई पाइडल रिक्सा कुदाएर घर पुग्दै गरेका
Cooch Behar: A Great Princely State
Cooch Behar: A Great Princely State--
Cooch Behar is a princely state and only princely state in WB and entire Eastern region of India except Tripura and Manipur. Cooch Behar has a glorious history. It was ruled by the kings of the Koch dynasty established by Haridas Koch (Mandol). Later the kings took Narayan as surname or title. There were 26 kings coronated to the thrown (from Chandan Mondal to Jagadwipendra Narayan) from 1100 AD to 1948 AD. The King and the majority people of Cooch Behar belong to the Rajbanshi caste. After independence the Cooch Behar joined Indian union through an agreement.
The Rajbanshis are the ruling caste of this region (North Bengal and West Assam) like the Rajputs of Norther India. They are also Kshatriya in the Hindu social structre. The Rajbanshis developed three kingdoms, Baikunthopur (Jalpaiguri district), Koch Hajo (Wstern Assam) and Cooch Behar itself. Only Cooch Behar could retain its independence till British.
Subscribe to:
Posts (Atom)